ఉవ్వెత్తున ఎగసే సముద్రపు అలలైనా తీరం చేరి సద్దుమణుగుతాయి
మరీ మనఃసాగరంలో ఎగసే ఆలోచనలు తీరం చేరేదెన్నడో?
భీకరమైన పెనుతుఫాను కూడా కొంత సమయానికి శాంతిస్తుంది
మరి మనసులోని ఆలోచనల తుఫాను శాంతించేదెప్పుడో?
ఉరకలు వేసే జలపాతం కూడా నదిలా మారి మంద్రంగా సాగుతుంది
మరీ ఆలోచనల జలపాతం శాంత మందాకినిలా మారేదెన్నడో?
అగ్నిపర్వతం నుండి పెల్లుబికిన లావాగ్నీ చల్లబడుతుంది
కానీ ఆలోచనల బడబాగ్ని మాత్రం చల్లారదదేమిటో?
ఏమిటే నీ మాయ, ఓ మనసా?
ఈ చిక్కుముడి విప్పగలేవా?
నీ మాయ తెర తీయవదేల?
నిన్నటి అసంపూర్ణ కలలకు తొలిసంధ్య వెలుగుల రంగులద్ది, కొంగ్రొత్త ఆశలను నింపుకున్న "ఈ రోజు"కి ప్రారంభమే "వేకువ". పక్షుల కువకువలూ, ముంగిట తీర్చిన రంగవల్లులకు కొంచెం సామాజిక స్పృహను జోడించి వేకువ కాంతిని ఇనుమడింప నా కోరిక.
జనంలో సమాజం పట్ల అవగాహన కల్పించి అందులో వారి బాధ్యతను గుర్తుచేసే దిశగా నావంతు కృషిని నేను చెయ్యాలని ఓ చిన్న ప్రయత్నం.
“Vekuva” means dawn and a dawn is that beautiful gift of the nature which gives new hope of light and it gives a new look with the new colours to our yesterday’s incomplete dreams. I would like to double this foremost brightness of the day by adding a little bit of social consciousness, among the people of this great world, to this wonderful nature and our lively culture.
It is a small attempt to bring the awareness in people of this society to remind them about their responsibility towards this colourful society.
View all posts by Anitha Mamidi
Vekuva 